ΦΡΙΚΗ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΙ ΟΜΙΧΛΗ ΠΑΝΤΟΥ

 Σε πεύκο ανέβηκα μεγάλο

να δω που πήγε τ' ονειρό μου

μα εγώ δεν είδα τιποτα άλλο

απο το κουρνιαχτό του τρόμου.

Οχι δεν θα κλάψω για τα ονειρά μου. Λες και είχα ποτέ η αν είχα τους έδωσα σημασία ή είχαν για τους άλλους σημασία; Μια καραμέλα έγιναν κι αυτά στην αδυναμία μας να εκφράσουμε κατι διαφορετικό. Σε καιρό πολέμου σίγουρα δεν υπάρχουν όνειρα. Γι' αυτό το μόνο που θα κάνω έιναι να βρω τρόπο να βγω απο αυτόν το πόλεμο άνθρωπος. Έστω και ελάχιστα.

'