Σκέψεις ζοφερές. Διλήμματα ακριβά. Βασανιστήριο ψυχής το
αποψινό και κάθε αποψινό. Σαν κέλυφος κουμπωμένο στην πλάτη μου. Να σέρνω
αιώνια, αέναα, άπειρα.
Διλήμματα πάλι. Αηδία. Τάση για αποποίηση. Εγώ; Ποιός εγώ;
Συνεχίζω απλά στον ήδη πατημένο δρόμο να αφήνω χνάρια. Μα τούτο δεν κλονίζει
τόσο το σαρκίο μου όσο η ανικανότητα τέρψης. Μηδενική ευχαρίστηση. Δεν, Δεν,
Δεν.
Γ.Δχ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου