ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΗΤΕΡΑ: Γύρισα. Τι κάνεις?
ΠΑΤΕΡΑΣ: Καλά. Πως πέρασες
ΜΗΤ:  Όμορφα. Μεγάλωσα 2 επίπεδα. Τι κάνει ο μικρός?
ΠΑΤ:   Καλά. Τον τάισα πριν 1 ώρα.
ΜΗΤ:  Πότε θέλει ξανά?
ΠΑΤ:   Νομίζω σε δυό ώρες. Πήρα και καινούργιο φαγητό. Καλύτερο γάλα. Κρατάει περισσότερο.
ΜΗΤ:  Τέλεια. Πότε παίρνουμε το επόμενο;
ΠΑΤ:   Ποιό επόμενο;
ΜΗΤ:  Πότε περνάμε στο επόμενο φαγητό; Η κρέμα δεν είναι;
ΠΑΤ:   Α. Τώρα. Όταν κλείσει τους 5 μήνες. Μέσα στη σημερινή μέρα δηλαδή, έτσι δεν είναι;
ΜΗΤ:  Είσαι φοβερός.
ΠΑΤ:   Το ξέρω.
ΜΗΤ:  Άντε τον ταίζω εγώ την επόμενη φορά.
ΠΑΤ:  ΟΚ.
ΜΗΤ:  Τι είναι αυτό;
ΠΑΤ:   Ποιό;
ΜΗΤ:  Αυτό στο κρεββάτι.
ΠΑΤ:   Α το μωρό μας. Το ξέχασα.
ΜΗΤ:  Λες να έπαθε τπτ;
ΠΑΤ:  Μπα δεν νομίζω.
ΜΗΤ:  Μωρό μου; Μωρό μου; Δεν αναπνέει.
ΠΑΤ:   Σοβαρά;
ΜΗΤ:  Δεν αναπνέει. Δεν κουνιέται. Τώρα;
ΠΑΤ:  Να το κρύψουμε.
ΠΑΤ:  Να πάρουμε την αστυνομία. Δέν ξέρω.
ΜΗΤ:  Ούτε εγώ.
ΠΑΤ:   Αν πάρουμε την αστυνομία θα πούν οτι το σκοτώσαμε.
ΜΗΤ:  Δεν το σκοτώσαμε. Πέθανε. Ενα σωρό λόγοι υπάρχουν να πεθάνει ένα μωρό. Φτιάχνουμε άλλο αν θέλουμε.
ΠΑΤ:   Όχι δεν γίνεται. Αυτό ειναι πραγματικό.
ΜΗΤ:   Τι εννοείς πραγματικό;
ΠΑΤ:   Να πραγματικό. Μάλλον ήθελε πραγματική τροφή.
ΜΗΤ:  Το ξέχασες. Εσυ φταίς.
ΜΗΤ:  Δεν γίνεται να πάρουμε την αστυνομία. Σε 6 ώρες περνάμε στην κρέμα. Το ξέχασες; Αν δεν προλάβουμε θα πεθάνει το μωρό μας -το άλλο εννοώ. Δεν θέλω να φτιάξω άλλο. Δεν θέλω να πεθάνει. Θέλω να το μεγαλώσω. Ξέρεις κατι, θα φτιάξουμε άλλο και απο αυτό εδώ. Γίνεται. Κανείς δεν θα το καταλάβει.
Να ελα πάνω μου... Έλα...