Οι μέρες που σε γνώρισα

Οι μέρες που σε γνώρισα

ήταν εκείνες που έβριζες

το ποτάμι που σ’ έφερε

το πέτρινο κρεβάτι που σε γέννησε

κι όλους του Θεούς.

Τότε μιλήσαμε

σώμα με σώμα

με κάθε σπιθαμή

σαν να ήμουν εγώ για σένα

κι εσύ για μένα

με φόντο δυο ‘Αχ’ του ραδιοφώνου

για λαϊκές ερωτικές συνουσίες.

Οι μέρες που σε γνώρισα

ήταν εκείνες που έκλαιγες

για κάθε ξεριζωμένο

από μάνα κι από γη

για κάθε βαρύ χειμώνα

που απεγνωσμένα έψαχνες

τα τζιτζίκια.

Τότε μιλήσαμε

σώμα με σώμα

σαν να ήμουν βέλος

κι εσύ φαρέτρα

ζητώντας μαζί

σε τούτο εδώ το κούμπωμα

Σάββατο βράδυ, γύρω στις δώδεκα,

μιαν Ανάσταση.

Γ.Δχ